Ήταν το 2009 όταν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωνε ότι η ΝΔ έχει μπροστά της μια έρημο.
Ήρθαν βέβαια οι συγκυρίες, και έρημο αντί για τη ΝΔ πέρασε η ίδια η χώρα. Αλλά η αρχική ρήση ισχύει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει τη δική του έρημο, και θα την περάσει για καιρό. Δεν είναι μόνο που έχασε τον «δημεγέρτη», ελκυστικό Αλέξη. Δεν είναι μόνο που οι ομάδες που συναποτέλεσαν τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, παραζαλισμένες έχουν επιδοθεί σε ένα αποιδεολογικοποιημένο αγώνα μηχανισμών και μαχαιρωμάτων.
Είναι ότι προχωρούν αντίθετα στα θέσφατα της Αριστεράς, αλλά και στην κοινή λογική. Αντί να κάνουν πρώτα συνέδριο, να εντοπίσουν τι έφταιξε για τον εκλογικό ορυμαγδό, και εν συνεχεία να επεξεργαστούν ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις, επί της υλοποίησης των οποίων θα εξέλεγαν τον αντίστοιχο αρχηγό, πράττουν το αντίθετο.
Πρώτα θα εκλέξουν αρχηγό, και αυτός θα επιβάλει την ιδεολογική φυσιογνωμία στο κόμμα! Και το χειρότερο είναι ότι, όπως διαφαίνεται, ο/η αρχηγός θα εκλεγεί με όρους «λαιφ σταιλ». Δεν είναι τυχαίο που ο κατά τα άλλα «πετσωμένος» τύπος κάνει αγιογραφίες στην Αχτσιόγλου.
Δεν υπάρχει κανένα υποχθόνιο σχέδιο μυστικών κύκλων. Αν ήταν αρκετά μεγαλύτερη, αν δεν ήταν όμορφη, και αν το ντύσιμό της δεν ήταν στυλάτο σε σημείο που να παραπέμπει σε σικάτη μεγαλοαστή περσόνα, πόσοι θα της αφιέρωναν ολοσέλιδα αφιερώματα και πόσοι σχολιογράφοι θα ασχολούνταν μαζί της; Μάλλον θα ασχολούνταν μόνο για να κατακεραυνώσουν το δογματικό των παρωχημένων απόψεών της.
Αλλά, ας επανέλθουμε: Στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν έχουν καν καταλάβει γιατί έχασαν. Πώς λοιπόν θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα;
Ενδεικτικά και μόνο κάποια παραδείγματα τελευταίας σοδειάς. Ο Τζανακόπουλος, που έχει κάνει Γραμματέας του κόμματος και κυβερνητικός εκπρόσωπος (άρα υποτίθεται διαθέτει κρίσιν άνω του μετρίου), τη βραδιά της συντριβής, έπιασε τον πρώην Γραμματέα, Πάνο Ρήγα, από τον λαιμό, γιατί ήταν λέει υπέρ της διεύρυνσης με τα «σκουπίδια του ΠΑΣΟΚ».
Πέραν του ότι δικαιώνει τον Απόστολο Κακλαμάνη («Πέρασε το βυτιοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ και μάζεψε…»), δεν έχει κατανοήσει ότι αυτά τα «σκουπίδια του ΠΑΣΟΚ» ήταν που τους έκαναν κυβέρνηση. Στην αιχμιακή συγκυρία 2012-14, με την αθρόα μετάβασή τους στον ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησαν ως κράχτες. Παρέσυραν οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, νομιμοποιώντας πολιτικά το καταφανώς ψευδές πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, και στη συνέχεια το γελοίο δημοψήφισμα.
Οπότε οι Συριζαίοι χρωστάνε στους Πασόκους. Τώρα βέβαια αυτοί βρίσκονται ανάεροι, ξένοι και αντιπαθείς σε ένα κόμμα που το υπηρέτησαν αλλά τους θεωρεί μιάσματα. Ας πρόσεχαν. Τους εξωμότες δεν τους αγάπησε ποτέ κανείς.
Αλλωστε οι Πασόκοι πάντα «βρωμούσαν» στον ΣΥΡΙΖΑ. Το είχε πει ο Νίκος Φίλης σε μια Κεντρική Επιτροπή: «Ο πιο κοντινός μας χώρος είναι το ΠΑΣΟΚ και ας βρωμάει»! Τον άκουγαν υποταγμένοι και δε διαμαρτυρήθηκαν, παρότι εκεί μέσα βρίσκονταν δυο πρώην Γραμματείς του ΠΑΣΟΚ (Ξενογιαννακοπούλου, Ραγκούσης ) και τόσοι υπουργοί (με πρώτον τον Σπίρτζη). Τώρα δυσαρεστούνται γιατί οι Τζανακόπουλοι (πληθυντικός γιατί δεν είναι μόνος, είναι όλος ο «καθαρός» ΣΥΡΙΖΑ») τους θεωρούν σκουπίδια και τους καθιστούν αποδιοπομπαίους τράγους!
Ενδεικτικό το ανωτέρω της αριστερής αυταρέσκειας, του μεσσιανισμού και της ακρισίας που διέπει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Για τον Τζανακόπουλο δεν έφταιγε ο όλος ΣΥΡΙΖΑ, έφταιγαν οι πασόκοι!
Δεν κατάλαβαν ότι δεν έχασε μόνο ο Τσίπρας, ασχέτως αν ως αρχηγός ανέλαβε την ευθύνη. Έχασαν όλοι μαζί, γιατί όλοι μαζί απαξιώθηκαν στην κοινή γνώμη. Όχι μόνο για την κεντρική κυβερνητική τους πολιτική, αλλά για τη σύνολη παρουσία τους, με συμπεριφορές και δηλώσεις γεμάτες ανορθολογισμό, εμπάθεια, υποκρισία.
Νομίζουν (ενδεικτικά και μόνο) ότι στην κοινή γνώμη δε μέτρησαν εν μέσω πανδημίας οι πορείες για τον Κουφοντίνα. Δεν μέτρησε η μικρή Μαρία και ο «θανατηφόρος» σκορπιός του Έβρου. Δε μέτρησε ο φανατικός ανθελληνισμός των ευρωβουλευτών του να καταγγέλλουν τη χώρα τους ως τον εγκληματία της Ευρώπης, με αφορμή το μεταναστευτικό.
Ακόμη και πρόσφατα, παρότι υπήρχε υπηρεσιακή κυβέρνηση, οι Συριζαίοι κατηγόρησαν το λιμενικό ως υπεύθυνο για τον πνιγμό των μεταναστών στα διεθνή ύδατα. Πρώτοι έδωσαν το σήμα και μετά ανέλαβαν τα διεθνή μέσα που, που με ρατσιστική διάθεση προς τους βαλκάνιους, κουνούν το δάκτυλο.
Θεωρούσαν το ηθικό πλεονέκτημα, που μόνοι του απένειμαν εις εαυτούς, ως μανδύα που καλύπτει οποιαδήποτε παρασπονδία.
Ένα μικρό, χαρακτηριστικό παράδειγμα: Πανεπιστημιακός, πρόεδρος σε δημόσιο οργανισμό επί ΣΥΡΙΖΑ, σε άρθρο του σε φιλοσυριζαϊκή ιστοσελίδα, κατηγορεί τον Μητσοτάκη για «καραμπινάτη απόκρυψη της αλήθειας για το άρθρο 16». Ότι δηλαδή υποχρηματοδοτεί τα πανεπιστήμια, για να τα ιδιωτικοποιήσει και να εμπορευματοποιήσει το τελευταίο οχυρό που έμεινε εκτός αγοράς».
Ωραία αυτά, μαζί του και με κατανόηση, αφού ιδεολογικά είναι τόσο ανιδιοτελής και φλογερός υπερασπιστής των δημοσίων πανεπιστημίων. Έλα όμως που ο χαϊδεμένος καθηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, και πρώην πρύτανης παρακαλώ, έπαιρνε από το πανεπιστήμιο πολύμηνες «εκπαιδευτικές άδειες» (δηλαδή ο μισθός έπεφτε). Αλλά τις χρησιμοποιούσε όχι για να εκπαιδευτεί όπως προέβλεπε το πρωτόκολλο της άδειας, αλλά για να διδάξει επί χρήμασι, σε ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου. Προφανώς, τα κυπριακά ιδιωτικά δεν ήταν επαχθή. Πλήρωναν καλά άλλωστε.
Και νομίζουν ότι ο κόσμος αυτά, επειδή είναι ελάχιστα, δεν τους τα προσμέτρησε και δεν τους τα καταλόγισε!
Γι’ αυτό λέμε, δεν έχασε μόνος του Τσίπρας. Έχασε και εξαιτίας τους, όλων όσων τον πλαισίωσαν, και ο ίδιος από ανικανότητα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, τους επέτρεψε να δρουν ανεξέλεγκτα, αντιδεοντολογικά και μισερά.
Ένα λεφούσι που συγκέντρωνε διάφορα «εξωτικά» χαρακτηριστικά: Ξεκινούσαν από όσους είχαν μείνει με το όνειρο του Τρίτου Γύρου, περνούσαν από τους ιδεοληπτικούς «ιδεοκαβαλάρηδες» με την εμμονή της «εξέγερσης για την εξέγερση», και κατέληγαν σε διάφορους πονηρούς συμφεροντολόγους, που είδαν φως και μπήκαν. Όλοι όμως με αριστερή ρητορική…
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε όλα αυτά, όπως άλλωστε τα είχαν πληρώσει παλαιότερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η ποιοτική διαφορά είναι που σε αφήνει άναυδο: Οι άλλοι δύο τουλάχιστον το κατανόησαν, ασχέτως αν μπόρεσαν ή όχι να τα θεραπεύσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα κατανόησε καν, επειδή διέπεται από την κληρονομημένη ψευδαίσθηση ότι αφού δηλώνουν αριστεροί άρα είναι σωστοί σε ό,τι κάνουν.
Γι’ αυτό θ’ αργήσει να περάσει την έρημο. Γιατί ο νέος αρχηγός θα πρέπει – αν μπορέσει ποτέ – να μετασχηματίσει μια πανσπερμία πολιτικών ρευμάτων, ιδεολογικών τάσεων, ομάδων, ατομικών εμμονών, προσωπικών και συντεχνιακών συμφερόντων, σε ένα στοιχειωδώς ενιαίο κόμμα και με στοιχειωδώς ενιαία άποψη, που παράλληλα να είναι αποδεκτή από την κοινή γνώμη. Γιατί τα κόμματα εξουσίας πρέπει να συντονίζονται με την κοινή γνώμη.
Γιάννης Σιδέρης
