Η Ιστορία επαναλαμβάνεται κατά τα γεγονότα, με μόνη αλλαγή στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, που εκάστοτε την σηματοδοτούν. Και το κομμάτι της Ιστορίας που αναλογεί στην περιοχή μας, επαναλαμβάνεται ή θα επαναληφθεί, αφού δεν χωρούν εξαιρέσεις στον γενικό κανόνα.
Η χώρα μας έχει την ¨πολυτέλεια¨ να είναι μέρος των Βαλκανίων, τα οποία από μόνα τους είναι μία βραδυφλεγής βόμβα, που κανένας δεν γνωρίζει πότε θα ανάψει και πάλι αλλά και γείτονας της Τουρκίας, με ό,τι σημαίνει αυτό τόσο στις διμερείς σχέσεις όσο και στις συνέπειες των ενεργειών της έναντι των ετέρων γειτόνων της.
Στις ημέρες μας βιώνουμε εμπράκτως, πλέον, την Τουρκία του Ερντογάν και την προσπάθειά του να υλοποιήσει τις όποιες ονειρώξεις του, στην ευρύτερη περιοχή. Αρχικά, προς ανατολάς του και έπειτα;
Το έπειτα, είναι σίγουρο, ότι περιλαμβάνει εμάς στα σχέδιά του – αν μπορείς να αποκαλέσεις σχέδια, τις τρέλες και τις φαντασιώσεις του. Το αποτέλεσμα όμως είναι, ότι αρκεί μία κίνησή του και αυτομάτως θα εμπλακούν Κράτοι και άνθρωποι σε περιπέτειες και μάλιστα αιματοβαμμένες.
Η διδαχή της Ιστορίας δεν μπορεί να εξαντληθεί μόνο στην απλή ανάγνωση αλλά, το βασικότερο κομμάτι της, είναι η μάθηση. Να μαθαίνεις από το παρελθόν, ώστε να προβλέπεις βάσιμα το μέλλον αναλύοντας τα γεγονότα και να είσαι προετοιμασμένος. Και βεβαίως, καλό είναι να κριτικάρεις τους άλλους για τις ενέργειές τους, καλό είναι να εκφέρεις γνώμη για όσα διαδραματίζονται, όμως δεν ζούμε σε κάποιο σύννεφο και είμαστε απλοί παρατηρητές.
Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι είμαστε «παίκτες» στο παιχνίδι που παίζεται και μάλιστα κομβικοί. Το έσχατο Ευρωπαϊκό σύνορο με την Ανατολή και ταυτοχρόνως, το πρώτο Ευρωπαϊκό ανάχωμα. Το κυριότερο δε, είμαστε εδώ για όσα πιστεύουμε και για όσα παραλάβαμε.
Είμαστε εδώ και γι’ αυτά που πρέπει να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά Ελλήνων. Ενδεικτικό παράδειγμα, σε λίγες ημέρες γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου. Κάποιοι άλλοι, γιορτάζουν το «Bank Holiday» …
Τι να συγκρίνεις; Αλλά ταυτοχρόνως και τι να περιμένεις;
Η υποχρέωσή μας είναι διττή, αφού περιλαμβάνει τόσο τον λαό όσο και τους κυβερνώντες. Και ο μεν λαός οφείλει, να γνωρίζει και να αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών, οι δε κυβερνώντες οφείλουν, να έχουν την χώρα έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο.
Πόσοι από τους πολιτικούς μας άραγε έχουν διαβάσει αλλά και κατανοήσει τον Θουκυδίδη ή τον Ηρόδοτο, ώστε να ενεργούν αναλόγως και να προετοιμάσουν τον λαό; Αλλά και πόσοι από τον λαό έχουν κάνει το ίδιο τόσο για τον εαυτό τους όσο και για πιέσουν τους κυβερνώντες, να γίνουν καλύτεροι;
Αν θυμηθούμε πρόσφατα ρεπορτάζ, ότι υπάρχουν ατελείωτες ουρές για συμμετοχές σε τηλεπαιχνίδια για τραγουδιστές, μοντέλα, μάγειρες κλπ, μήπως έχουμε την απάντηση;
Οι γενιές των Ελλήνων που γεννήθηκαν από το 1950 και μετά, είναι οι πρώτες στις ιστορικές χιλιετίες της Ελλάδας, που δεν πολέμησαν αλλά έγιναν απλές αποδέκτες μεταπολεμικών συμπεριφορών. Αυτό είναι καλό. Αυτό όμως, δεν είναι καθησυχαστικό, στην καταχρηστική έννοια του όρου.
Και σίγουρα, αυτό μόνο του δεν διασφαλίζει την συνέχεια. Όταν ο αντίπαλος είναι έξω από την πόρτα σου, δεν μπορείς να προσποιείσαι ότι τον αγνοείς, δεν μπορείς πια να κρυφτείς και δεν αρκούν ταχύρρυθμα μαθήματα Ιστορίας.
Ας προετοιμαστούμε κατάλληλα, ας κάνουμε τον καθένα να σκεφτεί δύο φορές τις ονειρώξεις του και έχουμε καιρό για τραγούδια και μοντέλα.
Της Θάλειας Χούντα
