Πολύ ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία σχετικά με την εξέλιξη μεγεθών της εργασίας στο δημόσιο, που δημοσιεύονται στη σελίδα του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ και προέρχονται από το Μητρώο Μισθοδοτούμενων του Ελληνικού Δημοσίου.
Από αυτά, προκύπτει μείωση των μόνιμων υπαλλήλων το τελευταίο έτος και μεγάλη αύξηση του ποσοστού των εργαζόμενων στο Δημόσιο με επισφαλείς σχέσεις εργασίας.
Με βάση τα συνολικά Στοιχεία της Απογραφής του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου, για το έτος 2020 (Δεκέμβριος 2020) ο αριθμός του τακτικού προσωπικού των Υπουργείων και των φορέων τους καθώς και των ΟΤΑ (εκτός των ΝΠΙΔ) ανερχόταν συνολικά σε 569.009 εργαζόμενους. Τον Δεκέμβριο του 2019, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 572.324 εργαζόμενοι. Μέσα στο 2020 παρατηρούμε λοιπόν ότι το τακτικό προσωπικό μειώνεται κατά 3315 εργαζόμενους.
Αν εξαιρέσουμε τις μεταφορές προσωπικού από το Υπ. Δικαιοσύνης, το οποίο έχει μείωση κατά 4.257, προς άλλους φορείς (κυρίως προς στο Προστασίας του Πολίτη το οποίο εμφανίζει αύξηση προσωπικού κατά 4030 εργαζόμενους) οι μεγαλύτερες απώλειες σημειώνονται στο Υπ. Υγείας (-1863) και στους ΟΤΑ (-1332). Τα ποσοστά απωλειών των φορέων αυτών επί της συνολικής μείωσης του τακτικού προσωπικού φτάνουν στο 56,2% και στο 40% αντίστοιχα.
Αντίθετα, τα στοιχεία για το έκτακτο προσωπικό στο σύνολο των φορέων (εκτός των ΝΠΙΔ) στο διάστημα Δεκ. 2019 – Δεκ. 2020, παρουσιάζουν αύξηση που φτάνει σχεδόν το 30%. Συγκεκριμένα και με βάση την ανάλυση των στοιχείων κατά εργασιακή σχέση: οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου – έργου και ωρομίσθιοι αυξήθηκαν από 97,198 που ήταν τον Δεκέμβριο του 2019 σε 122,746 το Δεκέμβριο του 2020 (αύξηση 26.2%). Επιπλέον οι προσλήψεις μέσω του προγράμματος απασχόλησης για 5.500 άνεργους πτυχιούχους ΑΕΙ και ΤΕΙ ηλικίας 22-29 ετών, σε Υπουργεία και εποπτευόμενους δημόσιους φορείς, συνεισέφεραν στην αύξηση του προσωπικού μέσω προγραμμάτων ΟΑΕΔ της τάξης του 389% (από 905 το 2019 σε 4430 το 2020).
Οι μνημονιακές υποχρεώσεις
Με βάσει αυτά τα δεδομένα είναι εμφανής η σταθεροποίηση του αριθμού του τακτικού προσωπικού, η οποία συνδέεται με τον περιορισμό προσλήψεων που επιβάλει η αναλογία αποχωρήσεων/προσλήψεων (1 προς 1) και η οποία προβλέπεται στο πλαίσιο των περιοριστικών πολιτικών των Μνημονίων και του Πλαισίου Αυξημένης Επιτήρησης.
Τα στοιχεία, όμως, μας δείχνουν και μια τάση διαρκούς αύξησης των επισφαλών μορφών εργασίας στο Δημόσιο, οι οποίες για το 2020 αποτελούν το 18,3% του συνόλου της εργασίας έναντι του 12,2% το 2016. Οι εργαζόμενοι με επισφαλείς μορφές εργασίας από 68.972 το 2016 σχεδόν διπλασιάζονται το 2020 φτάνοντας τους 127.126 και αυτό μόνο εν μέρει μπορεί να αποδοθεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας του covid-19 για την οποία προσλαμβάνονται περίπου 16.000 έκτακτοι εργαζόμενοι.
Η αύξηση των επισφαλών μορφών εργασίας στο δημόσιο αποτελεί μια προσωρινή απάντηση στο πρόβλημα της αδυναμίας υλοποίησης πολιτικών και παροχής ποιοτικών δημόσιων και κοινωνικών αγαθών από την υποστελεχωμένη από μόνιμο προσωπικό δημόσια διοίκηση και αναδεικνύει την αναγκαιότητα άμεσης πρόσληψης τακτικού προσωπικού.
Επίσης, η αύξηση αυτή συνδέεται με την κυριαρχία των επισφαλών μορφών απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα και εντείνει τη γενικότερη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην οικονομία επιδρώντας αρνητικά τόσο στις αμοιβές της μισθωτής εργασίας όσο και στο πλαίσιο προστασίας της.
