Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί.
Του λέει λοιπόν:
– «Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου.»
– «Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου», του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει:
– «Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 2 χιλιάδες το μήνα.»
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
– «Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω.»
Και τότε ο εξομολογούμενος σιγανά:
– «Πάτερ μου δεν του ΄χω πει ότι τελείωσε ο πόλεμος…»