Τώρα που η φόρτιση της ημέρας παρήλθε, μπορούμε ίσως να αναρωτηθούμε μήπως ο λόγος που κάθε χρόνο την 25η Μαρτίου κάνουν την εθιμική τους εμφάνιση διάφορες δημόσιες κορώνες περί «ιστορικής αλήθειας», «εθνικών μύθων», κλπ., δεν είναι μόνο οι (προφανείς) ιδεολογικές πολώσεις του παρόντος, αλλά και κάτι άλλο: ότι η Επανάσταση του 1821 είναι ένα ιστορικό κεφάλαιο εξαιρετικά δύσκολο.
Προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, όχι μόνο άρτια γνώση της ιστορίας και του πολιτισμού του ελληνισμού υπό οθωμανική και γενικότερα ξένη κατοχή, όχι μόνο βαθιά γνώση του οθωμανικού κράτους και πολιτισμού, όχι μόνο συστηματική κατάρτιση στις μη γεγονοτολογικές παραμέτρους της ιστορίας (οικονομία, εμπόριο, δημογραφία, κ.ά.), όχι μόνο εξειδικευμένη γνώση της ευρύτερης ευρωπαϊκής ιστορίας εκείνης της περιόδου, αλλά και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: σοβαρή αναστροφή με την ιστορική θεωρία και γενικότερα επιστημολογία, ώστε να μην πιστεύει κανείς αφελώς, ότι υπάρχει μία και μόνη «ιστορική αλήθεια» που έτσι απλά «επιβεβαιώνεται» ή «αποδομείται», «διδάσκεται» ή «αποσιωπάται»…
Συνεπώς, εν όψει της 25ης Μαρτίου 2018 ας ευχηθούμε σε όλους μας περισσότερο διάβασμα και λιγότερα λόγια.
*Ο Θεόδωρος Γ. Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1979 και μεγάλωσε στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Αθηνών (2000) και Δρ. Προϊστορικής Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (2007). Η διδακτορική του διατριβή δημοσιεύτηκε το 2008 με τίτλο Theodoros G. Giannopoulos, Die letzte Elite der mykenischen Welt. Achaia in mykenischer Zeit und das Phanomen der Kriegerbestattungen im 12.-11. Jahrhundert v. Chr. (Η τελευταία ελίτ του μυκηναϊκού κόσμου. Η Αχαΐα στην Μυκηναϊκή εποχή και το φαινόμενο των ταφών πολεμιστών κατά τον 12ο-11ο αιώνα π.Χ.), Universitatsforschungen zur prahistorischen Archaologie, Band 152 (Dr. Rudolf Habelt, Βόννη 2008).
