Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει εμφανέστατη η περιδίνηση, στην οποία έχει παρασυρθεί σύσσωμη η Κυβέρνηση, συμπαρασύροντας στον βυθό, το πάλαι ποτέ δυνατό χαρτί της, τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Της Θάλειας Χούντα – Δημοσιογράφου
Πόσο μακρινές μοιάζουν εκείνες οι ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ του 3%, που με περίσσεια υπερηφάνεια παρουσίαζαν τον νεαρό Αλέξη, σαν το πολιτικό θαύμα των μελλοντικών δεκαετιών.Είχε κερδίσει τον χαρακτηρισμό του ανερχόμενου επαναστάτη χωρίς όρια, του πολιτικού εκείνου που θα προασπιζόταν τα οράματα της νέας γενιάς και θα αποτελούσε τον Ρομπέν των Δασών για τους φτωχούς και αδυνάτους.
Ο Αλέξης του χθες, αποτελούσε την Άνοιξη του πολιτικού αύριο, υπνωτίζοντας και συμπαρασύροντας στο να τον εμπιστευτούν ακόμη και οι πιο δομημένες προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού γίγνεσθαι.
Όμως, όπως το οτιδήποτε κάλπικο αποκαλύπτεται με την πάροδο του χρόνου, έτσι ήγγικεν η ώρα, για να αποκαλυφθεί η πραγματική πολιτική προσωπικότητα του Αλέξη, που κρυβόταν πίσω από τις λέξεις.
Σαφέστατα, η πολιτική ψευδαίσθηση που επικρατούσε για τον πολιτικό Αλέξη, στοίχησε στην χώρα την οικονομική της καταστροφή και την απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, αφού ο Αλέξης πούλησε – αντάλλαξε την Μακεδονία μας για λίγους μόλις μήνες παραμονής στην εξουσία.
Πλέον, είναι ορατό ακόμα και σε εκείνους που έχουν άγνοια της πολιτικής, η εξάρτηση του Αλέξη για την εξουσία και είναι γεγονός, ότι ουδείς προκάτοχός του επιχείρησε τόσο λυσσαλέες προσπάθειες παραμονής στην πρωθυπουργική καρέκλα. Οι προκάτοχοι του, έστω και με κάποιο διάστημα καθυστέρησης, εκλάμβαναν τα μηνύματα που εξέπεμπε η κοινωνία και εγκατέλειπαν την εξουσία.
Ο πρωθυπουργός όμως έχει ξεπεράσει το όριο του πολιτικού παροξυσμού, αγνοώντας τις δημοσκοπήσεις που συνεχόμενα δείχνουν το πολιτικό ναυάγιο της κυβέρνησής του. Τι και αν μοιράζει προσλήψεις, τι και αν μοιράζει χρήματα σωρηδόν, η κοινωνία του έχει γυρίσει την πλάτη, απλά γιατί δεν τον θέλει. Είναι μια απλή λέξη. “Τελείωσε”.
Όσο πιο τάχιστα το συνειδητοποιήσει τόσο το καλύτερο για τον ίδιο. Έχει φτάσει εδώ και καιρό η στιγμή, που πρέπει ο Αλέξης να κοιτάξει τον Αλέξη στα μάτια και να παραδεχτεί το πολιτικό του τέλος.
Είναι η στιγμή να συνειδητοποιήσει, ότι το τρενάκι σπάζοντας όλες τις ράγες έφτασε στον προορισμό του. Όσο παραμένει στην εξουσία τους χάνει όλους και δημιουργεί πολλαπλούς εχθρούς.
Ήδη η ΕΕ, του γυρνάει την πλάτη και ο διεθνής τύπος του διαμηνύει ξεκάθαρα το μήνυμα ¨this is the end¨.
Η λύση μία: Προσφυγή στις κάλπες, η οποία θα αποτελέσει λύτρωση τόσο για το λαό, όσο και για τον ίδιο.
Αλέξη, η κοινωνία δεν σε θέλει πια. Την ενέπαιξες και αργά ή γρήγορα ένιωθες ότι θα φτάσεις σε αυτό το σημείο. Δεν πείθεις πια και το πάλαι ποτέ γοητευτικό σου χαμόγελο, πλέον, προκαλεί εκνευρισμό και δυσαρέσκεια.
Είναι τραγική αλλά πέρα για πέρα αληθινή η διαπίστωση, ότι τελείωσες και όσο πιο γρήγορα αποχωρήσεις τόσο καλύτερα και για εσένα τον ίδιο.
Οφείλεις να πράξεις και κάτι θετικό, για το οποίο θα σε ευγνωμονούν οι επόμενες γενιές.
