Τελικά ο κ. Αλέξης Τσίπρας το διέπραξε το μέγα ατόπημα: ζήτησε εκλογές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη κι έβαλε τον ΣΥΡΙΖΑ να τρώει τα νύχια του από την αγωνία έως ότου ο πρωθυπουργός αποκλείσει αυτή την πιθανότητα για τους δικούς του λόγους.
Πήγε η ψυχή τους στην Κούλουρη των συριζαίων μόλις αντιλήφθηκαν ( δεν είχαν ιδέα πως θα συμβεί) τι έλεγε ακριβώς ο κ. Τσίπρας και τι ζητούσε, η πιθανότητα να γίνει δεκτό το αίτημα υπήρχε θεωρητικά πάνω στο τραπέζι, ήταν ελκυστική για τον Μητσοτάκη η ιδέα να κάνει τώρα εκλογές ανταποκρινόμενος στην επιθυμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να τελειώνει μια κι έξω με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και την παρέα του.
Πανηγύρισαν με την ψυχή τους ότι ο πρωθυπουργός συνέχισε να επενδύσει στην πολιτική σταθερότητα αντί να παρασυρθεί από μια εύκολη νίκη και να ενδώσει σε μια επιθυμία του κ. Τσίπορα να προλάβει την βέβαιη ανατροπή των συσχετισμών στην εγχώρια κεντροαριστερά, που θα τον οδηγήσει στην αποστρατεία και στην ιδιώτευση.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας ζήτησε «εδώ και τώρα εκλογές» με το βλέμμα στραμμένο στην προσωπική του ιδιοτελή στόχευση να επιβεβαιώσει τη θέση του δεύτερου με ένα φρέσκο εκλογικό αποτέλεσμα, έτσι ώστε και τον κ. Ανδρουλάκη να αφήσει «αιώνια τρίτο» και να του κόψει το φόρα που δείχνει να έχει πάρει και τους εσωκομματικούς του αμφισβητίες να κατατροπώσει για να σταματήσουν να τον απειλούν με μια ατιμωτική αποκαθήλωση.
Ούτε η πανδημία τον ενδιαφέρει όπως θα εξελιχθεί (άλλωστε δεν πρόκειται ποτέ να κληθεί να τη διαχειριστεί), ούτε οι ζωές τον Ελλήνων ( έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να διευκολύνει την μετάδοση της πανδημίας και να ενισχύσει τα κινήματα των αντιεμβολιαστών), ούτε η οικονομία (αναζητάει αγωνιωδώς τρόπους να σταματήσει το επενδυτικό κύμα για να βρεθεί, όπως πιστεύει, ξανά σε θέση να τάζει επιδόματα από τα έτοιμα).
Τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία των πολιτών είναι εκτός του κύκλου ενδιαφερόντων του κ. Τσίπρα, για τον ίδιο και τους ομοίους του το άπαν είναι ο ελκυστικός αριστερός τακτικισμός, τα υπόλοιπα θέματα θα τα λύσει ο επιστημονικός σοσιαλισμός όταν με το καλό εφαρμοστεί και στη χώρα μας στο προτσές της παγκόσμιας επανάστασης.
Η εμφάνιση στο προσκήνιο του κ. Ανδρουλάκη και η διακηρυγμένη επιθυμία του να αλλάξει τους συσχετισμού στην κεντροαριστερά, να οδηγήσει την κανονική σοσιαλδημοκρατία σε ρόλο εν δυνάμει κυβερνητικό και να περιορίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην φυσική του θέση, του γραφικού κομματιδίου της αριστεράς, άσκησαν υπερβολική πίεση στον κ.Τσίπρα, την οποία αποδεδειγμένα δεν μπορεί να αντέξει ( λίγο έλειψε να βγάλει έρπη και πάλι).
Η απόφαση του να καταθέσει αίτημα για διεξαγωγή εκλογών είναι στη λογική «ας πάει και το παλιάμπελο» ή μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει να ησυχάσουμε» με ολίγη από την παραδοσιακή κουτοπονηριά του.
«Κάντε εκλογές» αρκεί το αποτέλεσμα των εκλογών να επιβεβαιώσει τη σημερινή εκλογική αξιολόγηση των κομμάτων, έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ τη Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να την κερδίσει, ας διατηρήσει όσο περισσότερο γίνεται το ΠΑΣΟΚ σε ρόλο τρίτου, όποιος χρόνος κερδηθεί είναι προς το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει να παριστάνει τον κατακτητή.
Ο κ. Μητσοτάκης έλαβε το αίτημα του κ.Τσίπρα (ίσως να το ανέμενε) και … το πρωτοκόλλησε καταλλήλως.
Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται αποφασισμένος να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στην συνταγματικά προβλεπόμενη περίοδο ( το 2023). Την ίδια ώρα δεν κρύβει πως νιώθει υπέροχα να βλέπει τον κ. Τσίπρα να πίνει καθημερινά το πικρό ποτήρι της φθοράς και την απαξίας, των συφοριασμένων ελπίδων του και της απόλυτης ανικανότητας του να αλλάξει τους συσχετισμούς και να πάψει να επενδύει στον ολέθριο τακτικισμό της παραδοσιακής αριστερής πολιτικής παράδοσης.
Τώρα, μάλιστα, που υπάρχει «νέος σερίφης στην κεντροαριστερά» και με το καλημέρα έβαλε τα πιστόλια του στο τραπέζι και ζήτησε μερίδιο από την εξουσία η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα είναι ταυτισμένη με τη φθορά και οι ισορροπίες έχουν καταστεί εύθραυστες ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική καταστροφή, να τον περιορίσει στα όρια του κλασσικού 3% και να τον καταστήσει ένα γραφικό πολιτικό μόρφωμα με το οποίο κανένας δεν ασχολείται στα σοβαρά.
Τι άλλο θα επιδιώξει ο πρωθυπουργός; Να αναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ να εναγκαλιστεί τους απανταχού «Θεματοφύλακες» και την περιθωριακή λογική τους «προσφέροντας» στον κ. Τσίπρα ένα εν δυνάμει ακροατήριο για τις πολιτικές του παράνοιες και τις συγκλονιστικές του μεταμορφώσεις, ώστε όσο πιο γρήγορα γίνεται να τον ταυτίσει με ένα κίνημα σκοταδιστικό και αντιεπιστημονικό, συνώνυμο κάθε ψεκασμένης θεωρίας.
Αν το πετύχει θα έχει καταγάγει ένα πολιτικό θρίαμβο και όχι μια απλή εκλογική νίκη.
Ο κ.Τσίπρας πήρε ήδη το δρόμο της επιστροφής στις παλιές καλές εποχές του ΣΥΡΙΖΑ: «ταβέρνα, μουιαμπέτι, χαβαλές και αναλύσεις – κατεβατά για την επερχόμενη επανάσταση»…
