Περνώντας από την πλατεία είδα ένα γείτονα στεναχωρημένο. Τον ρώτησα τι έχει.
Η γυναίκα του, βγαίνοντας στις 5.30 να πάει στη δουλειά, δέχτηκε επίθεση, την έριξαν κάτω, την χτύπησαν με ξύλο και την ποδοπάτησαν για να της κλέψουν την τσάντα και το κινητό. Τώρα είναι στο νοσοκομείο.
Στις 5.30 πηγαίνουν στη δουλειά οι μεροκαματιάρηδες, οι άνθρωποι που τα τελευταία 10 χρόνια πλήρωσαν χοντρά το μάρμαρο της χρεοκοπίας, που είδαν το εισόδημα να μειώνεται δραματικά, το δίχτυ προστασίας των τελευταίων δικαιωμάτων να κουρελιάζεται και την προοπτική συνταξιοδότησης να γίνεται όνειρο απατηλό.
Στάθηκαν όρθιοι, πάλεψαν και παλεύουν, κοπιάζουν έντιμα και χύνουν τον ιδρώτα τους, αν δεν μπορείς να τους προστατεύσεις δεν έχεις λόγο ύπαρξης. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι, φύγε να έρθει κάποιος άλλος που θα μπορεί να κάνει την απλή δουλειά: να προστατεύσει το δημόσιο αγαθό,όπως ο αέρας, το νερό, το ρεύμα κ.λπ. που είναι η προστασία του πολίτη.
