«Αχ, με συγχωρείτε ήταν τυχαίο» είχε πει η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη στον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» και το μήνυμα… ελήφθη!
Μια τυχαία κίνηση σώμα με σώμα, μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι όταν αυτή συνοδεύεται με χείλη που τρεμοπαίζουν, μάτια που καρφώνουν. Αυτό το δήθεν, που τελικά γίνεται επίτηδες είναι αυτό που σε τρελαίνει. Κι αυτό το άγγιγμα του ποδιού σου κάτω από το τραπέζι, στον απέναντι, ναι καλέ σ’ αυτόν τον μελαχρινό, αρρενωπό κούκλο, που σε κοιτά και λιώνεις, δίνει την έναρξη για μια βραδιά εκρηκτική.
Σηκώνεις το βλέμμα σου και θέλεις να τσεκάρεις αν αυτή η… αθώα κίνηση την έλαβε εκείνος ως αθώα ή όχι. Κι εκεί βλέπεις δυο πονηρά μάτια να σε κοιτάνε με λαγνεία. Το παιχνίδι είναι στα χέρια σου. Ο… απέναντι είναι έτοιμος να μπει στον αγώνα. Ένα ερωτικό παιχνίδι που ευελπιστείς να φτάσει μέχρι το τέλος. Κι αν πάρει παράταση και πάει στα πέναλτι τότε ο αγώνας θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο με την αδρεναλίνη να χτυπά κόκκινο!
- Και ξεκινάς το πρώτο ημίχρονο. Ακουμπάς το πόδι σου ΞΑΝΑ ψηλά στο γόνατό του, βλέπεις ότι… τσιμπάει και θέλεις να του δείξεις – και να του αποδείξεις – ότι αντέχεις τα σκληρά παιχνίδια.
Σηκώνεσαι να πας στην τουαλέτα, περνώντας φυσικά από τη δική του πλευρά. Είναι όμως τόσο στριμωχτά που αναγκαστικά το πλούσιο μπούστο σου ακουμπά (καθώς σκύβεις) στο κεφάλι του. Του δίνεις τη δεύτερη χαριστική βολή. Εκείνος ανατριχιάζει (το νιώθεις) και γυρνώντας το κεφάλι σου σε κοιτά βαθιά στα μάτια σα να σου λέει «καλά το πας…».
Επιστρέφεις στο τραπέζι σου και συμμετέχεις τάχα μου τάχα μου στη συζήτηση με την υπόλοιπη παρέα. Το ίδιο κι εκείνος. Τάχα μου, τάχα μου. Κανείς από τους δυο σας δεν παρακολουθεί την κουβέντα. Ποιος δίνει σημασία για την κόρη της κυρά Σούλας που ξελόγιασε τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της!!! Το μυαλό και των δυο σας έχει κολλήσει κι εσύ σκέφτεσαι συνεχώς την επόμενη αφοπλιστική σου κίνηση.
Το ματς είναι ζόρικο. Τα σώματα έχουν… ανάψει κι εσύ θες να δεις μέχρι που μπορεί να φτάσει το σκορ. Αναζητάς το πιπέρι για να προσθέσεις στο τσίλι, που ήδη… τσουρουφλάει! Το χέρι σου αναγκαστικά θα ακουμπήσει το δικό του αφού το πιπέρι βρίσκεται κοντά του. Θα αισθανθεί το άγγιγμά σου, θα νιώσει την επιδερμίδα σου. Δεν θα σηκώσει βλέφαρο, αλλά εσύ, που βρίσκεσαι στην ίδια συχνότητα μ’ εκείνον, το έλαβες το μήνυμα: τα δέχεται όλα απλόχερα γιατί το θέλει. Γιατί αν δεν το ήθελε, θα μίλαγε για την κόρη της κυρά Σούλας που ξελόγιασε τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της! Αλλά και πάλι, έχεις και μια υποψία μην τυχόν και δεν του αρέσει το παιχνίδι κάτω από το τραπέζι.
Πάμε για δεύτερο ημίχρονο. Θα σηκώσει τα μάτια του προς εσένα για να δει αν κοκκινίζεις όταν σε κοιτά κατάματα και θα χαμηλώσει το βλέμμα του στο πλούσιο ντεκολτέ σου. Εκεί θα μείνει για ώρα. Εσύ να μείνεις ατάραχη. Άλλωστε εσύ ξεκίνησες το παιχνίδι. Εκείνος φαίνεται δυνατός αντίπαλος που του αρέσει το σκορ να πηγαίνει … στήθος με στήθος!
Δεν σου μιλάει καθόλου. Δεν είναι εκδηλωτικός. Όλα τα λένε τα μάτια του. Σε καρφώνουν. Εσύ ακόμα αναρωτιέσαι αν έχει λάβει όλα τα μηνύματά σου. Και τσουπς, απλώνει το πόδι του. Εντάξει, το μήνυμα το πήρες. Είδες που φοβόσουν ότι είναι χαζός και δεν πιάνει τα υπονοούμενά σου; Μωρέ πουλιά στον αέρα πιάνει!
Και τώρα ετοιμάσου να παίξεις στην μικρή περιοχή του. Μη σου πω κιόλας ότι προλαβαίνετε δεν προλαβαίνετε να βγείτε από το …γήπεδο και να φτάσετε σ’ ένα πριβέ χώρο. Ας είναι και μια σταλιά. Εκεί στα γρήγορα, στα όρθια, στον τηλεφωνικό θάλαμο θα γίνει η έκρηξη. Τόσα πόδια κάτω από το τραπέζι, τόσες ματιές, τόσα μηνύματα, βλέφαρα και πονηρά χαμόγελα ήταν αρκετά για να αποτελέσουν τα προκαταρκτικά για ένα σεξ πάθους.
