Στις 3 Δεκεμβρίου 1962, η ταινία «Ταξίδι» προβλήθηκε για πρώτη φορά και οι ιθύνοντες της «Φίνος Φιλμ» ήλπιζαν ότι θα αποδειχθεί επιτυχημένη.
Η πρωταγωνίστρια δεν ήταν τυχαία. Το όνομά της ήταν Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Νίκος Κούρκουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Σμάρω Στεφανίδου, Ελένη Ζαφειρίου, Νότης Περγιάλης, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Δήμος Σταρένιος, Σαπφώ Νοταρά, Ζωή Φυτούση, Μήτσος Λυγίζος και Λίλη Παπαγιάννη, αποτέλεσαν μερικούς ακόμη από τους ηθοποιούς που έλαβαν μέρος.
Η τεράστια επιτυχία που είχε κάνει η ταινία «Η Αλίκη στο ναυτικό» και η αύρα που εξέπεμπε εκείνη την εποχή η Βουγιουκλάκη, ήταν αρκετά για να προκληθεί διάχυτη αισιοδοξία.
Η υπόθεση έχει ως εξής:
Η Μαρίνα (Αλίκη Βουγιουκλάκη) ζει σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά με τη μητέρα της (Ελένη Ζαφειρίου) και την αδελφή της, ονόματι Αθηνά (Μαργαρίτα Λαμπρινού).
Όνειρό της είναι η απελευθέρωση από τη μιζέρια της μικρής κοινωνίας της, ένα μεγάλο ταξίδι μακριά από τη φτώχεια της γειτονιάς της.
Οι μόνοι που συμμερίζονται την επιθυμία της είναι ο τρελο-Μανώλης (Βασίλης Διαμαντόπουλος), ένας γέρος που δεν μπορεί να συνέλθει από τότε που τον εγκατάλειψε η γυναίκα του για έναν άλλο άνδρα, όπως επίσης ο Ρώσος αλκοολικός Γρηγόρης Γαβρίλοβιτς (Νότης Περγιάλης).
Μια μέρα στη στάση του λεωφορείου γνωρίζει έναν εργάτη-υδραυλικό, τον Στέφανο (Νίκος Κούρκουλος), ο οποίος θα μετατραπεί στον μοναδικό συνοδοιπόρο στο μελλοντικό ταξίδι της.
Ο Στέφανος, αν και ζει χωριστά από τη Σούλα (Λίλη Παπαγιάννη), δεν έχει καταφέρει να κερδίσει το πολυπόθητο διαζύγιο και η ηθική της εποχής, μαζί με τις ίντριγκες της συζύγου του, στέκονται εμπόδιο στη μελλοντική ευτυχία του με τη Μαρίνα.
Όταν ο Στέφανος θα προσπαθήσει να επιλύσει βίαια τις διαφορές με τη γυναίκα του, η Μαρίνα θα μαχαιρωθεί στο στομάχι και θα πέσει νεκρή.
Η τελευταία σκηνή θυμίζει τη «Στέλλα» με τη Μελίνα Μερκούρη και τον Γιώργο Φούντα, παραγωγής 1955, δηλαδή είχε προβληθεί επτά χρόνια νωρίτερα.
Η 19η κινηματογραφική προσπάθεια της Αλίκης Βουγιουκλάκη δεν είχε τελικά την επιτυχία που περίμενε η «Φίνος Φιλμ» και όλοι οι συντελεστές. Έκοψε 76.395 εισιτήρια, όταν «Η Αλίκη στο ναυτικό» μέτρησε 213.409! Επομένως, μοιραία, κατέλαβε την 7η θέση της σεζόν 1962-63 σε 82 ταινίες.
Προτού δικαιολογηθεί ο τίτλος του θέματος, να σημειωθούν ακόμη μερικά εγκυκλοπαιδικά στοιχεία. Η διάρκεια της κοινωνικής ταινίας ήταν 92’, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, σενάριο Βαγγέλη Γκούφα, φωτογραφία Αριστείδη Καρύδη-Φουκς, σκηνικά Μάρκου Ζέρβα, μακιγιάζ Σταύρου Κελεσίδη-Μπέλλας Παπαπέτρου και μουσική σύνθεση του 23χρονου τότε Σταύρου Ξαρχάκου. Προβλήθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση στις 22 Φεβρουαρίου 1978 από την ΕΡΤ.
Σαν να μην έφτανε η εμπορική αποτυχία, στην τελευταία σκηνή υπάρχει ένα εξόφθαλμο λάθος που δεν παρατήρησε κανένας. Πρόκειται για το πλάνο που η Βουγιουκλάκη δέχεται τη μαχαιριά στο στομάχι. Η πρωταγωνίστρια φοράει ένα ανοιχτόχρωμο φόρεμα, με σούρες από τη μέση και κάτω.
Το χτύπημα αποδεικνύεται θανατηφόρο. Κι όμως… Όταν ο Κούρκουλος τη σηκώνει στα χέρια νεκρή και την κουβαλάει, δεν υπάρχει ίχνος κοκκινίλας. Ok, δεν είπαμε να γίνει και… Ταραντίνο, αλλά βάλτε λίγο σάλτσα (κυριολεκτικά), βρε αδερφέ. Τώρα, βέβαια, θα πει κανείς «σιγά τα αίματα» από τη στιγμή που το φιλμ σχεδόν πάτωσε.
Πέντε ημέρες μετά την πρώτη προβολή της ταινίας, η Βουγιουκλάκη έκανε πρεμιέρα σε μία θεατρική παράσταση. Το όνομα αυτής; «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Σκηνοθέτης και σεναριογράφος ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος. Συγγραφείς οι Ιστβάν Μπέκεφι και Στέλα Αντόριαν.
Η διασκευή της ουγγρικής κωμωδίας αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένη, σε σημείο που μερικούς μήνες αργότερα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Ποιος δεν γνωρίζει ακόμη και σήμερα τη μαθήτρια Λίζα Πετροβασίλη, η οποία μετατρέπεται σε Παπαδοπούλου, αφού αυτό είναι το επίθετο που φέρει ο γιατρός
Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Αυτή η ταινία βοήθησε την «εθνική σταρ» να αφήσει πίσω της το «Ταξίδι» και να… ταξιδέψει σε αμέτρητες ακόμη επιτυχίες.
Αντί επιλόγου, η τελευταία σκηνή με το τρανταχτό λάθος που δεν παρατήρησε κανένας:
