Σε κατάσταση νευρικού κλονισμού βρίσκεται η Κουμουνδούρου από τη διαφαινόμενη νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, αφού ανοίγει μ’ αυτόν τον τρόπο ένα νέο κεφάλαιο στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Στην αντίπερα όχθη, η Κυβέρνηση παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, αν και η νέα κατάσταση στη Χαριλάου Τρικούπη δεν συνιστά απειλή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κ. Ανδρουλάκης καταγράφει μεν θετικές γνώμες σε ένα κομμάτι της κεντροδεξιάς, αλλά αυτό απέχει πολύ από το να εξελιχθεί σε ψήφο στις εθνικές εκλογές.
Ο Πρωθυπουργός έχει πετύχει ούτως η άλλως ένα τεράστιο άνοιγμα στο χώρο των κεντρώων μετριοπαθών πολιτών και προχωρά με ταχύτητα στην υλοποίηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων και στη μετάβαση της χώρας στην κανονικότητα, με σχέδιο και πρόβλεψη ώστε να μην μείνει κανείς πίσω. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα του πρωθυπουργού και της Νέας Δημοκρατίας, ότι δηλαδή προωθεί πολιτικές με εθνικό πρόσημο και απήχηση σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, απορρίπτοντας διαρρήδην τις λογικές διχασμού και διαίρεσης.
Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βάζει στο στόχαστρο του την επόμενη μέρα κατά κύριο λόγο τον κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να κυριαρχήσει πρωτίστως στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Για να πετύχει το στόχο του οφείλει να αξιοποιήσει τη μεγάλη δεξαμενή των 270000 ψηφοφόρων που άναψαν το πράσινο φως στο ΠΑΣΟΚ για μια νέα πορεία.
Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά χρειάζονται καθαρές θέσεις, σύνθεση, ενότητα και άνοιγμα σε ολόκληρη την κοινωνία προκειμένου το κόμμα να επανακτήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Σίγουρα το πρόβλημα μετατίθεται στις τάξεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που βλέπει πλέον ένα σημαντικό κομμάτι των λεγόμενων πασοκογενών να επιστρέφουν στη βάση τους.
